Köylümüz şair ve öğretmen Bayram Atakul’un Çalıyakası’nda Bir Köy: Tahtacıörencik kitabı için “bu soğuk günlerde içini ısıtan dostlarından” Lütfiye Sönmez’in yazdığı bir yazıyı yayınlıyoruz:

———– o ————

KARAÇALILAR ARASINDA, TÜM KÖY ÇOCUKLARININ ÖYKÜSÜ

“Karaçalılar arasında dolaşıyor
Kara bir çocuk
Uzun, çırpı bacaklı
Boyu çalılardan küçük
Kara bir çocuk dolaşıyor
Çalı Yakası’nda
Kara çalılar arasında
Gözü ufuklarda…

Tahtacı Örencik köyü, Ankara İli Güdül ilçesine bağlı, Enver Gökçe’nin deyimiyle ” Adı haritalarda bile bulunmayan” bir köy.

Karadeniz geçiş kuşağının etkilerini taşıyan bir güzellik abidesi. Köroğlu dağlarının yamacında yer alıyor. Köyün yakınından Süvari Çayı geçiyor…

Şair, yazar ve öğretmen Bayram Atakul; doğup büyüdüğü köyünün doğal güzelliğini, tarihini, tarımını, insanlarını ve tüm özelliklerini şiir tadında aynı zamanda belgesel niteliğinde yazıyor.

Anadolumuzun tüm köylerinde olduğu gibi köy okullarının kapatıldığını, tarımın ve hayvancılığın bitirildiği, taşımalı eğitimi, gençlerin köyleri bırakıp büyük kentlere göçü ve köyün yalnızlığını yüreği acıyarak dile getiriyor…

Köyde savaş gazisi bir öğretmenin gençleri okumaya yönlendirdiği, Hasanoğlan Köy Enstitüsü ve öğretmen okulunda yetişen öğretmenlerin özverili çalışmaları sonucu okuryazarların çok olmasını coşku ve gururla anlatıyor.

Köyün ilk öğretmeni Asım Tekin’in ilk meşaleyi yakması ve köyün önderi olması, Köy Enstitüsü öğretmenleri ve onların açtıkları aydınlık yolları anlatıyor. Ayrıca her Anadolu köylerimizde olduğu gibi köyün gelenek ve göreneklerini, kadınlarının çalışkanlığını, imece yoluyla köy yolları gibi köyün ortak alanlarının köy halkınca yapıldığını belgelerle açıklıyor.

Terk edilen köyünün yeniden canlanması ve kalkınması için, TADYA’nın
(Tahtacıörencik Doğal Yaşam Kolektifi) kuruluşuyla tarım, hayvancılık, evlerin yenilenmesi ve turizme kazandırmak için gösterilen çabaları anlatıyor;

“Yaşadık ve gördük ki,
Toprak umutsuzluğa düşmez,
Toprağın yok gecesi gündüzü,
Umut Şafak ışıklarında,
Umut emekte gizlidir.
Yeter ki kendin Doğaya ve üreticiye güven.
Umut emekte gizlidir,
Umut yürekte ,umut gökte değil yerde..”

“Güneşli bayırlar, sert rüzgarlar
Ve bu sam yeli yoksulluk kavurmuş yüzlerini de
Kavuramamış yüreklerini
Eksik olmamış kavruk yüzlerinden gülücük

Hiç kimse onlar gibi söyleyememiş bu toprağın türküsünü
Toprak kadar sevdalı
Toprak kadar sıcak türküler yakamamış hiç kimse..”
“Toprak gülerken gülmüşler
Ağlarken ağlamışlar
Toprakla uyuyup, toprakla uyanmışlar..”